Dysleksja – przyczyny oraz objawy

Uczniowie mający problem z nauką, często są źle postrzegani zarówno przez nauczycieli, jak i swoich rówieśników. Niestety nie wiedzą, że przyczyna nie leży po stronie ucznia. Dysleksja może być uwarunkowana genetycznie lub pojawić się w płodzie w trakcie ciąży. Czym zatem jest dysleksja oraz jak sobie z nią radzić?

Co to jest dysleksja?

Dysleksję stwierdza się u osoby, która ma trudności zarówno w nauce czytania, jak i pisania. Chodzi o ucznia, który pomimo własnych starań oraz nauczyciela nadal ma problem z nauką. Polskie Towarzystwo Dysleksji informuje, że osoba ze stwierdzoną dysleksją, poza problemem z czytaniem oraz pisaniem, to prawidłowo rozwija się umysłowo.

Dysleksja pojawia się poprzez nieprawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Układ nerwowy odpowiada między innymi za funkcje poznawcze i motoryczne, które w przypadku dysleksji są zaburzone.

Rodzaje dysleksji rozwojowej

Jak już zostało wspomniane powyżej, dysleksja to problem w czytaniu oraz pisaniu. Wyróżnić można następujące rodzaje dysleksji:

• Dysgrafia – nieczytelne pismo,
• Dysfonia – ciche mówienie,
• Dyskalkulia – problem w rozwiązywaniu zadań matematycznych,
• Dysleksja – problem z płynnym czytaniem oraz trudność poprawnego pisania,
• Dysortografia – problem z poprawnym pisaniem, nawet jak się dobrze zna zasady ortografii,
• Hiperdysleksja – problem z czytaniem ze zrozumieniem.

Przyczyny dysleksji

Główną przyczyną pojawienia się dysleksji jest nieprawidłowe działanie układu nerwowego. Dysleksja u dziecka może pojawić się poprzez uwarunkowania genetyczne lub też poprzez uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego już w okresie płodowym i okołoporodowym.

Zatem dysleksja może pojawić się, jeżeli:

• Ktoś z rodziny miał lub ma tego typu zaburzenia – czyli przekazana jest przez geny,
• Jest nieprawidłowy przebieg ciąży lub był wcześniejszy poród,
• Dziecko podczas porodu ma małą masę urodzeniową,
• Opóźniony jest rozwój mowy oraz psychoruchowy.

Objawy dysleksji

Objawy dysleksji może zauważyć zarówno nauczyciel, jak i rodzic. Przykładowo do objawów można zaliczyć:

• błędy w pisowni, mylenie liter,
• nieestetyczne pismo, wyjeżdżanie poza linie,
• problem z orientacją kierunkową,
• pomijanie etapu raczkowania,
• dominacja tylko jednej strony ciała,
• trudności w zapamiętywaniu,
• trudności w układaniu klocków.

Jak pracować z dzieckiem, które ma stwierdzoną dysleksję?

Praca z uczniem, który ma stwierdzoną dysleksję, nie jest łatwa. Jednakże, żeby stwierdzić, że faktycznie dziecko ma trudności w nauce, bo ma dysleksję, należy sprawdzić w kilku etapach.

Pierwszym etapem jest opinia rodzica, który widzi, że jego dziecko ma trudności w nauce. Powinien od razu po zauważeniu problemu porozmawiać o tym z wychowawcą i pedagogiem szkolnym.

Poinformowanie nauczycieli oraz pedagoga przyczynia się do tego, że uczeń zostaje przez nich obserwowany. Skupiają się na uczniu, wyciągają wnioski z jego postępów w nauce.

Jeżeli okaże się, że zarówno nauczyciel, jak i pedagog stwierdzą, że rodzice ucznia mają rację, kolejnym etapem jest zgłoszenie ucznia do poradni przychologiczno-pedagogicznej. W poradni pracują specjaliści od dysleksji i poprzez różne ćwiczenia są w stanie stwierdzić, czy badany uczeń faktycznie ją ma. Jeżeli tak, to poradnia wydaje oświadczenie, w którym to jest informacja, że uczeń ma dysleksję.

Posiadając oświadczenie o dysleksji, uczeń uczy się wraz ze swoimi rówieśnikami tego samego materiału, ale oceniany jest trochę łagodniej.

Jak ćwiczyć z osobą, która ma dysleksję?

Po stwierdzeniu przez poradnie dysleksji ważne jest ćwiczenie pisania oraz czytania. Ćwiczyć należy w szkole oraz w domu.

W szkole często zdarza się, że uczeń z dysleksją ma indywidualny tok nauczania. Uczeń z dysleksją ma o połowę więcej czasu na napisanie sprawdzianu niż jego rówieśnicy. Jeżeli chodzi o zadania, to powinny być czytane przez nauczyciela na głos.

Ćwiczenia w domu również są ważne. Należy układać puzzle oraz klocki, dzięki tym zadaniom rozwija się synteza wzroku. Jeżeli dziecko jest na etapie szkoły podstawowej, to można z nim ćwiczyć dzielenie wyrazów na sylaby oraz głoski. Ważna jest też koordynacja oka oraz ręki, ćwiczyć je można obrysowując kontury różnych przedmiotów.

Powyższe przykłady ćwiczeń są jednymi z wielu, jakie można wykonywać z osobą, która ma stwierdzoną dysleksję.